Abu Dhabi – back to home

De inkt is zo goed als op, met de laatste druppels pen ik met plezier het laatste reisverslag.

We kijken terug op een onvergetelijke reis, een schat aan belevenissen en indrukken die voor de rest van ons leven op ons netvlies gebrand zijn.
Hoeveel keer er hier een wauw, amaai, mo zeg hoe skoone, mo gauw zeg, amazing, onvergetelijk, mo vent toch, moeie dat bezien, t is haast niet mogelijk, e ge riekt dat oal van hiere, (fluisterend tegen elkaar) ge moet ne keer horen hoe stille dat dat hier es…uit onze mond kwam zijn we vergeten te tellen maar het zijn ontzettend vele keren geweest.

Vandaag bracht ons naast grondgebied Dubai ook tot in Abu Dhabi waar we onze ogen de kost gaven in en rond de grootste moskee van de Verenigde Arabische Emiraten, namelijk de Sjeik Zayed-moskee of ook wel “De witte moskee” genoemd. Wat voor pracht en praal we daar aantroffen? Ongelooflijk alsof ze hier maar één grondstof kennen, marmer, marmer en nog eens marmer en dat in alle mogelijke uitvoeringen!
Onze laatste dag bracht ons ook nog tot in Dubai Mall, het grootste winkelcentrum waar zo’n 1200 winkels in zijn ondergebracht verspreid over 4 verdiepingen.
Gisteren waren we er ook al en vierden we efkes mee ter voorbereiding op hun nationale feestdag van komende zaterdag. Ons gevonden tussen al die rijke sjeiks???
Ja zelfs vandaag, bij het bezoek aan de witte moskee, kon ik niet anders dan me te kleden als een moslima. Voor Francis daarentegen volstond een gewone outfit. Voelt voor ons, westerse vrouwen, toch wel beetje discriminerend aan.

We willen ieder van jullie bedanken die ons op de voet volgde maar ook voor de leuke tegenreactie die je af en toe postte op onze blog. Het ver weg zijn van huis gaf ons zo het gevoel van verdere verbondenheid met het thuisfront.

Bijna 5 weken verder, 5570km rondgetoerd met onze bolide en ongeveer evenveel beeldjes geschoten of nog meer, is de cirkel rond en keren we terug naar ons kleine maar toch ook zo welvarend landje, zij het op een totaal ander gebied.
De rust die de afgelopen maand op ons afkwam zullen we ongetwijfeld missen maar er zit niets anders op dan terug mee te draaien in die mallemolen.
Morgennamiddag de laatste vlucht tot op Franse bodem, onze vertrouwde wagen volstouwen met de bagage en koers zetten richting Bavikhove.

Misschien tot op een volgend avontuur.