Wellington – Nelson

Woensdag 15 november, we zijn halverwege onze trip!

De koffers worden opnieuw goed dicht gesjouwd, de huurauto wordt gedropt op de parking van de huurmaatschappij, de tickets voor de overzet via de Interislander worden ingescand en de bagage wordt afgegeven. Om klokslag 9u wordt koers gezet op een kalme zee naar het Zuidereiland.

Het Noordereiland laten we volledig achter ons liggen. Vol verwachting kijken we uit naar wat het Zuidereiland ons te bieden heeft.
Drie en een half uur later varen we Picton binnen die gelegen is aan de schilderachtige Marlborough Sounds. Sounds zijn wat men in Noorwegen fjorden noemt.
De koffers worden opgehaald, een nieuwe huurwagen afgehaald en we zijn klaar om te vertrekken. De thermometer in de wagen geeft 21° aan en het zonnetje laat zich van z’n beste kant zien. Bescherming met wat zonnecrème is geen overbodige luxe.
Om onze volgende B&B te bereiken volgen we de Queen Charlotte route, een bijzonder mooie aanbevolen route. Deze neemt ons mee tussen de flanken van het gebergte en op verschillende uitkijkpunten zien we de mooie inhammen gevuld met azuurblauw water en prachtige stranden.
Eens we de top van de bergen bereikt hebben krijgen we aan de andere kant van het gebergte een zicht op de Marlborough wijnvelden. Een streek die gekend is om zijn uitstekende wijnen. Dat belooft!

Vandaag opnieuw een verscheidenheid aan prachtige natuur en constant worden we hier getrakteerd op een hemelse stilte.

Soms is het voor ons moeilijk te vatten dat we nog maar zover verwijderd zijn van kerstmis.
We hebben nog helemaal geen winters gevoel. Gelukkig treffen we hier in de etalages al rijk gevulde kerstbomen aan en dat drukt ons wel met de neus op de feiten.