Glacier Country

We vlogen er vandaag letterlijk in. Om 9.30 u hadden we onze afspraak op de heliport. Heel even de weegschaal op,  de nodige formaliteiten invullen, wat instructies krijgen, de afrekening en we konden ons voorbereiden op de vlucht die over een half uur voorzien was. In tussentijd was het genieten van de ene helikopter na de andere die hier de lucht in ging of juist de trip beëindigd had. Ongelooflijk wat hier in de lucht gaat, hangt en terug keert.
We treffen het met het weer. Geen wolkje aan de lucht en een stralende blauwe hemel wat naar het schijnt helemaal niet een gewoonte is voor deze regio op dit tijdstip van het jaar.

Samen met een ander echtpaar uit de UK hadden we de helikopter heel even voor ons alleen. Het eerste gedeelte zaten wij voorin, ik kreeg de plaats toegewezen naast de piloot en Francis aan het raam. Gedurende de vlucht kwamen we onder de indruk van een schitterende uitzicht op het groenblauw geschakeerde ijslandschap met ontelbare kloven en spleten. Tussenin maakten we een landing in volle sneeuw op de gletsjer. Bij het uitstappen zakten we soms wel tot aan onze kuit in de sneeuw. Het was zalig en wat voor een uitzicht zeg! We kregen er enkele minuten de tijd om wat foto’s te maken en ons te amuseren in dit ongerepte sneeuwlandschap. De piloot was ook heel even fotograaf van dienst en vooraleer we aan het tweede gedeelte van de vlucht begonnen presenteerde hij ons de foto al die hij zopas genomen had. Bij het terugkeren wisselden we van plaats en konden we nu achterin plaatsnemen wat ons meteen ook wat meer beweegruimte verleende.
Daarna vertrokken we naar Lake Matheson, een meer in het gletsjerlandschap waar, als het windstil is, enorm mooie reflecties in het water te zien zijn van de Mount Tasman en Mount Cook. We toerden het hele meer rond wat al gauw twee en een half uur in beslag nam.

Alsof we nog niet genoeg gestapt hadden verkenden we nog de Fox Glacier. Deze is minder imposant dan de Franz Jozef maar de weg er naar toe was wel aangenaam en van tijd tot tijd vonden we wat verkoeling aan de kabbelende beekjes die we moesten twisten op het wandelpad. Een welgekomen verfrissertje in deze zengende hitte die tussen de flanken van het gebergte hing. De thermometer gaf vandaag toch wel 26°C aan wat behoorlijk warm is als je constant een klim hebt in blakende zon en niet kan rekenen op wat beschutting van enig groen want buiten de vele keien en stenen van formaat valt er niet veel anders te bespeuren op weg naar de gletsjer.
Nog een hapje eten en we bereiden ons nog wat voor op morgen.