Milford Sound

Lekker geslapen en vol goeie moed vatten we een nieuwe dag aan, benieuwd naar wat vandaag op ons zal afkomen. De komende 2 dagen verkennen we Fiordland die zich uitstrekt over 1,2 miljoen hectare of zo’n 10% beslaat van de landmassa van Nieuw-Zeeland. We hopen, maar hebben een stil vermoeden, dat we opnieuw een mooi brokje natuur te zien zullen krijgen.

Het verkeer op de weg alleen al duidt er ons op dat we ons naar een bewonderenswaardig plekje begeven want tientallen toeristische bussen rijden dezelfde kant uit.
De route er naartoe is gespreid over 120 km waarvan de eerste 30 km langs Lake Te Anau loopt en voert daarna door dicht bebost gebied naar de stille Mirror Lakes waar de weerspiegelingen in het water troef zijn. De weg loopt vervolgens door bossen, riviervlaktes en langs meertjes en wordt geflankeerd door logge knoestige bergen die zelfs de moter wel eens aan het slikken brengen bij het oprijden ervan.
De flanken van het gebergte zijn bekleed met een gordijn van watervallen. Waar we ook kijken, rondom ons valt het water met bakken naar beneden. Eens de voet van de berg bereikt te hebben zetten sommigen zich verder als een rivier met kristalhelder water, anderen sterven uit in een flinterdun waterstraaltje die zijn weg zoekt tussen de keienmassa’s.
De rust die dit tafereel uitstraalt is onbeschrijfelijk en ook vandaag kunnen we terug een kleurenpracht van je welste aanschouwen. De vlaktes die af en toe in het landschap zijn opgenomen zijn begroeid met ontelbaar veel rijk geurende lupinen die dieppaarse tot roze getinte bloemen dragen.
Naast de natuurpracht kwamen we vandaag oog in oog te staan met de Kea. Dit is een papegaaisoort die hier in het gebergte voorkomt. Hij liet zich helemaal niet afschrikken door de vele kijklustigen die zich rond hem hadden opgesteld. Integendeel! Trekken jullie maar een fotootje van mij dacht hij bij zichzelf en hij poseerde trots en ongegeneerd voor de vele lenzen.
Op zo’n 20 km voor het einde van de rit moesten we nog de Homer Tunnel door om uiteindelijk aan te komen in de adembenemende Milford Sound.
Alweer zo imposant en prachtig! Moeilijk te omschrijven.

De enige manier om onze weg verder te zetten was op onze stappen terug te keren en dezelfde route nog eens over te doen. Nadelig zal je misschien denken maar niets is minder waar, voor ons een occasie om wat we in het doorgaan overgeslagen hebben nu nog even mee te pikken.