Dunedin-Lake Tekapo

Tussen Dunedin en Fairlie liggen heel wat kilometers en welgeteld ook op die route heel wat bezienswaardigheden. Het belooft een zware dag te worden zeker als je weet dat we niet de kortste maar de mooiste weg er naartoe nemen. Dat wordt meerdere malen op de rem trappen maar gelijktijdig ook genieten.
We ondernemen nog een poging om de pinguïns van dichtbij te kunnen bewonderen, helaas geen enkele te bespeuren. Zeehonden daarentegen lagen talrijk verspreid over de rotsblokken of zwommen zich los in de grote waterplas die hier nu de Grote Oceaan is.
Niet zo ver hier vandaan in Moeraki liggen op het strand reusachtige knikkers, laat ze ons maar bolvormige stenen noemen want sommige hebben en omvang van 4m en zijn zelfs enkele tonnen zwaar.

Op onze weg verder wijds uitgestrekte panorama’s en een weelderig kleurenpalet op het zacht glooiend gebergte, vele meren met helder azuurblauw water, een drietal stuwdammen die ervoor zorgen dat het water kan gebruikt worden voor het opwekken van elektriciteit en zoveel meer…
Maar vandaag opnieuw een idyllisch plekje gevonden bij een riviertje waarlangs dieppaarse lupines de geur van hun bloemen lieten ruiken. Ik wou dat je de geur ook mee kon opsnuiven en verzeker je dat het heel wat meer is dan een vleugje parfum. Geen wonder dat we hier dan ook al heel wat bijtjes en bijenkasten aantroffen.
Zelfs langs de kant van de rijweg komen de lupines voor in talrijke groepjes naast elkaar. Ook hier oogt de roze-paarse kleur bijzonder mooi in combinatie met de dorre graskanten. Bij momenten zouden we wel denken dat we ons in de Provence begeven.

De weg slingert zich door een ruig landschap naar het gletsjermeer Tekapo die gevuld is met turkooisblauw water. Het eenvoudig stenen kerkje aan de oever van het meer is een geliefkoosd plekje voor fotografen. Ook Francis stond tussen de schare die zich hadden opgesteld om een mooi beeldje te schieten. Het was zelfs the place to be voor huwelijksreportages.

Een quasie rechte weg brengt ons van Tekapo tot in Fairlie waarin onze volgende slaapplaats ligt.

 

← Vorig bericht

Volgend bericht →

2 Reacties

  1. Inge Devolder

    Elke dag opnieuw zo’n mooie natuur! We genieten van thuis uit mee!

    Groetjes
    Eddy en Inge

  2. johan en hilde

    Fantastisch, allemaal!
    En zeggen dat ik heel toevallig aan mijn 2de roman van 3 bezig ben over emigratie van Engeland naar Nieuw Zeeland in de jaren 1840 – vroege 1900 jaren..
    Jullie verslagen en hedendaagse foto’s geven er toch een extra dimensie aan!!

    Veilige terugvlucht en behouden thuiskomst!!

    Hilde

error: Content is protected !!